CUT ONEWAY



"พี่จะทำอะไร! อื้อ!"

ยังไม่ทันที่ร่ำงบำงจะเอ่ยอะไร ซองอูก็พุ่งเข้าฉกเอาความหอมหวานจากปากเล็กโดยไม่ทันตั้งตัว
ร่างสูงโอบเอวร่างบาง ก่อนจะดันไปติดกำแพงเย็นชืดแล้วล็อคตัวเอำไว้ มือบางทั้งสองพยายามใช้แรงที่มีผลักคนตัวสูงออกไป เมื่อเห็นดังนั้นเขำจึงรวบมือทั้งสองข้างของเธอด้วยมือเดียวแล้ว ยกขึ้นไปบนเหนือหัวเธอ ตอนนี้เธอสู้อะไรเขาไม่ได้แล้ว เมื่อเก็บเอำความหวานจากปากคนตัวเล็กจนพอใจ
ร่างสูงถอนริมฝีปากออกแล้วไซร้ลงกับคอระหงส์ของร่างบางพร้อม กับทำรอยสีกุหลาบเอาไว้ให้รู้ว่าเขาคือเจ้าของของคุณ

" อ...อือ พี่อย่า... "

 แม้จะพยายามส่งเสียงออกไปเท่าไหร่ แต่คนตัวสูงก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเลย หนำซ้ำมืออีกข้ำงที่ยังว่างอยู่ก็เคลื่อนมาบีบ คลึงถันข้างหนึ่งของคุณเบาๆ

" อ้ะ...พี่! พ.พอแล้ว อื้อ... "

"พี่ซองอู !!!พอได้แล้...อื้อ"

ร่างสูงไม่ฟังสิ่งที่เธอพูด เขาลงริมฝีปากตัวเองกับร่างบางอีกครั้งโดยที่คราวนี้มันร้อนแรงมากกว่าเก่าอีก เหมือนร่างสูงจะเริ่มไม่ถนัดจึงอุ้มคนตัวเองเล็กมาโดยที่เธอกอดคอเขาเอาไว้

ร่างสูงวางคุณลงบนโซฟาอย่างเบามือก่อนจะดันคุณ นอนราบกับมันแล้วก้มลงจูบคุณอีกครั้งและอีกครัั้ง ตอนแรกที่คุณกะจะห้ามแต่มันกลับกลายเป็นว่าคุณดันเคลิ้มไปกับเขาซแล้ว คุณเคลิ้มถึงขนาดที่ไม่รู้ตัว เลยว่าเสือตัวนี้มือเบาจนมือของมันไปปลดตะขอของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มือร้อนสัมผัส กับถันคู่งามของคุณเสียแล้ว

" อ๊าาา พ..พี่ หนูไม่ไหวแล้...วนะ "

มือหนำฉีกเสื้อตัวนอกของคุณออก  ทำให้เห็นสิ่งล่อตำล่อใจเขาที่อยู่ตรงหน้ำก่อนจะก้มลงสร้างรอยกับมันอีกคร ั้งและเริ่ม ดูดดุนเม็ดประทุมทั้งสองข้าง

"อ..อื้อ!!! พี่คะ... "

" อย่าทำเสียงแบบนั้น "

"ก็มัน..อ..อาาา "

ความเสียวซ่านเริ่มแผ่ออกมา ไม่แม้แต่คุณหรอกเพราะร่างสูงก็เริ่มจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน มือหนาเริ่มซุกซนอีกครั้งเพราะเขาไล่มือลงไปสัมผัสหน้าท้องก่อนจะหยุดอยู่ที่กางเกงยีนส์ขายาวเขาจึงทำการแกะกระดุม กางเกงและแพนตี ้ของคุณออกจนตอนนี ้ไม่มีอะไรปกปิดตัวคุณแล้ว

ต่างจากเขาที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบ แบบนี ้ไม่แฟร์เลย!


" พ..พี่ เดี๋ยวดิ "

" อะไรวะ! "

" ฮือ พี่ยังเสื้อผ้าครบอยู่เลยหนูอาย "

" หึ... งั้น..."


ซองอูลุกออกไปแล้วผายมือทั้งสองข้างออกก่อนมองคุณอย่าท้าทาย


" หนูก็ถอดให้พี่สิคะ "


ร่างบางกลืนน้ำลายก่อนจะคลานเข้าไปหาอีกคน...จะให้หยุดตอนนี้ก็ไม่ใช่มั้ยวะ!คนมันเคยๆกันอ่ะ
มือเรียวค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตขาวบางออกอีกคนออก ผิวเนียนภายใต้เสื้อปรากฎตรงหน้ากล้ามเนื้อนิดๆของเขาทำเอาร่างบางใจเต้นไม่เป็นสุข

ปากสวยก้มไปพรมจูบที่ไหปลาร้าสวยก่อนดูดเม้มจนเป็นรอยขณะที่มือเรียงยังคงทำหน้าที่ของมันโดยการปลดตะขอกางเกงขาเดฟของอีกคนไปด้วย

" ถอดแล้วก็นั่งเฉยๆนะครับคนดี "

ไม่รู้อะไรดลใจให้คุณทำตาม ร่างสูงเริ่มกระตุ้นอารมณ์ร่างบางอีกครั้ง มือหนาจีบมือของคุณให้ไปสัมผัสกับแท่งเอ็นร้อนที่ตอนนี ้พร้อมจะทำงานแล้ว เขาจับมือคุณให้ถูไถกับมันมันก่อนจะขยับตัวแล้วจ่อมันเข้ากับช่องกลีบกุหลาบของคุณที่ตอนนี้แฉะเรียบร้อยไปแล้ว

" หืม พี่กระตุ้นอารมณ์เราดีหรอครับ "

" อย่าพูดดิ้ จะทำก็รีบทำ "

" อันนี้เมียจ๋าพูดเองนะคะ "

แก่นกายร้อนถูกสวนเข้าไปในช่องทางทางนุ่มก่อนเข้าจะแอบยู่หน้าเพราะความเจ็บและจุกนเวลาเดียวกัน ไม่ใช่ว่าไม่เคยแต่มันก็ไม่ชินสักที...

" อ๊าาาา จ..จุก "

" แรงไปหรอคะ หิืม "

" อึก... "

" อ่า...แน่นเหมือนเดิมเลยว่ะ "

ร่างสูงแช่ส่วนของตัวเองไว้สักพักก่อนจะเริ่ม ขยับดำเนินตำมเกม ซองอูเริ่มขยับส่วนนั้นเข้าออกๆทำให้มันเสียดกับผิวช่องทางของคุณจนรู้สึกเจ็บ

ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกของคุณกับเขาแต่คุณก็ ไม่เคยชินจริงๆ

"เจ็บไหม?"

เขาเอ่ยถามคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่าง คุณไม่ตอบอะไรได้แต่ส่ายหน้ำไปมาให้เขา

"ไหวแน่นะ"

"วะ...ไหวค่ะ"

เมื่อถามจนแน่ใจเชิงขออนุญาตเขาก็เริ่มขยับแท่งเอ็นร้อนอีกครั้ง จากตอนแรกที่เจ็บตอนนี้มันกลายเป็นความเสียวซ่านแทน มือหนำบีบสะโพกของคุณไปมาในขณะที่คุณก็ใช้มือกำกลุ่มเส้นผมของเขาเพื่อระบายความรู้สึกที่แทบจะระเบิดออกมา

" อ๊า พี่ซ..ซองอู อึก เร็ว อื้อ!เร็วไปแล้วพี่ อ่ะอ่ะ "

" อือ (ชื่อคุณ) "

" อ่า พี่คะ ไม่ไหวแล้ว "

" ก็ร้องออกมาเลย "

" อื้อ! อ่ะอ่ะอ่าา "

เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากทั้งสองดังก้องไปทั่วห้องของแพจิน ซึ่งคุณก็ไม่รู้ว่าห้องนี้มันเก็บเสียงรึเปล่า ตอนนี้คุณสนใจแค่ร่างสูงนี่ต่างหาก

เขากระแทกลงมาไม่ยั้งจนคุณจะไม่ไหวอยู่แล้ว


" อ้ะ พ..พี่คะ มัน.อื้อ!แรง ปะ..ไปแล้วนะ อ๊า "


จู่ๆซองอูก็เพิ่มความเร็วขึ้นก่อนจะลดลงจนแทบหยุด แบบนี้มันแกล้งกันเห็นๆ!!!!


" พี่ อื้อ อย่าแกล้ง... "

" เด็กดื้อต้องโดนทำโทษนะ "

" ฮือ ไม่เอาแบบนี้อ๊าาา "

" ไหนลองอ้อนสิคะ "

" พี่ซองอูขา...พาหนูไปขึ้นสวรรค์กับพี่ทีนะคะ หนูไม่ไหวแล้ว อื้อ! "

แก่นกายที่แช่ค้างอยู่เริ่มขยับรัวอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ เสียงอ้อนๆและท่าทางของคุณมันทำอารมณ์เข้าพุ่งจนหยุดไม่ได้อีกแล้ว
แท่งเอ็นร้อนยังคงไม่หยุดทำงาน คุณเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังถึงจุดนั้นคุณเลยบอกซองอูขณะที่เขายังไม่ใกล้เลยด้วยซ้ำ


" พ..พี่จ๋าหนู อ๊าใกล้แล้วนะ "

" พี่ยังไม่ใกล้เลยนะ "

" อื้อ อ่ะอ่ะต..แต่หนู...อื้อ!!! "

" อ่าอีกนิดนึงนะครับ "

" อึก...อ้ะอ้ะ พ..พี่ซอง..อูหนู อ๊าาาาา "


ไม่กี่อึดใจคุณก็ถึงจุดนั้นก่อนคนบนร่างเรียบร้อยแล้วร่างสูงเห็นดังนั้นจึงเริ่มขยับถี่ขึ้นจนร่างบำงแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆไม่รู้ว่าเพราะอารมณ์ที่พึ่งพุ่งถึงจุดสูงสุดเหมือนกี้ด้วยรึเปล่า
ใบหน้าหล่อเลื่อนมาจูบขมับคุณเพื่อปลอบปะโลมในขณะที่เขาใกล้จะเสร็จแล้ว


" หนูคะพี่ใกล้แล้ว อึก "

" อ่ะอ๊า เร็วๆสิหนูไม่ไหวละ..แล้วนะ ฮื้อ! "

" เดี๋ยวน..นะคะ อือ... "


เมื่อร่างสูงใกล้ถึงจุดนั้น เขาจึงกระแทกแท่งเอ็นร้อนแรงๆสองสามครั้ง

" อึก(ชื่อคุณ)พี่ปล่อยนะ "

" ห..เห้ยเดี๋ยว อ..อ๊าาา "

ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งเข้าสู่ข่องทางรักจนล้นออกมา เสียงหอบเพราะความเหนื่อยของทั้งสองสองดังระหง่มใส่กัน ความหนำาจากเครื่องปรับอากาศก็ไม่ได้ช่วยให้ความร้อนแรงนี่ หายไปเลย แม้จะเสร็จไปแล้วแต่ร่างสูงก็ยังไม่เอาสิ่งนั้นออกไป

" พ...พี่ แฮ่กๆเอาออกไปได้แล้ว "

 มือหนำอุ้มคนใต้ร่างขึ้นมาจากโซฟาทั้งๆที่ยังคาอยู่ที่ตัวเธอ ร่างบางมองเขาด้วยความสงสัยก่อนที่ซองอูจะยกยิ้มอย่างมีเลศนัย


" ยิ้มอะไร!ไม่เอาแล้วนะ! "

" แค่รอบเดียวไม่พอหรอกค่ะ "

" พอ!ปล๊อยยย!!!! "

" มาดูซิว่าเตียงที่นี่กับคอนโดพี่อันไหนมันจะเด้งดีกว่ากัน "

" กรี๊ดดดดดด พี่ซองอูปล่อยเดี๋ยวนี้!!!! "

" เก็บเสียงหวานๆไว้ครางชื่อพี่ดีกว่าเนาะ "


บอกเลยว่าวันนี้...ไม่รอดแล้วล่ะ....

CUT THE NIGHT OF FIRE

ควานลินเป็นคนขับรถเขาเลือกมาโรงแรมหรูที่อยู่ในเครือของบริษัทตัวเองก่อนเลือกห้องพิเศษแน่นอนมันไม่หนักหนากว่าแรงอะไรขนาดนั้นแถมห้องนี้เป็นของเขาอยู่แล้ว

พอเข้าห้องควานลินก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อนอย่างใจเย็น
ส่วนจินยองก็เปิดกระป๋องโคล่าที่มีในตู้เย็นมาดื่มแต่ก็ไม่ละสายตาไปจากคนที่พามา

จีฮุนเดินไปหน้ากระจกก่อนปัดๆผมตัวเองให้ยุ่งกระเซิง มือเล็กปลดกระดุมเชิ๊ตขาวของตัวเองไปสองสามเม็ดชายเสื้อถูกปล่อยออกนอกกางเกง

"เผ็ดใช่ได้นะ"
"โคล่ามันเผ็ดงั้นหรอครับ"

คู่สนทนาหันกลับมาถามอย่างยั่วยุ

"ที่ว่าเผ็ด ผมหมายถึงคุณต่างหาก"

จินยองวางกระป๋องโคล่าลงกับโต๊ะแล้วเดินไปหาจีฮุนก่อนยื่นหน้าเข้าไปสูดดมกลิ่นหอมจางๆจากต้นคอขาว

"จะปลดกระดุมทำไม"
"ก็..."
"เดี๋ยวผมก็ถอด"

ไม่พูดเปล่าจินยองรีบปลดกระดุมที่เหลืออีกไม่กี่เม็ดออกแล้วกระชากเสื้อบางน่ารำคาญนั่นออกจากตัวของอีกคน เขาดันจีฮุนไปเดินถอยหลังไปจนล้มลงกับเตียง

สายตาหยาดเยิ้มของคนใต้ร่าง มันปลุกปั่นอารมณ์เขาเหลือเกินแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา

จินยองเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงที่มีกระปุกยาอยู่กระปุกหนึ่งเขาหยิบยาเม็ดเล็กออกมาเม็ดนึงก่อนคาบไว้ที่ปากแล้วประกบจูบลงหวังให้อีกคนกลืนมันลงไป

"อึก...แค่กๆ นั่นมันอะไร"
"ผมไม่เอายาเสพติดหรือยาพิษให้คุณหรอกน่า"
"แล้วมันคืออะไร!"
"จุ๊ๆอย่าพยศนักสิครับคนดี"

จินยองตรึงข้อมือสองข้างของจีฮุนไว้แล้วเลื่อนใบหน้าลงไปกระซิบที่ข้างใบหูเบาๆ

"แค่ยาที่จะช่วยให้เรามีความสุขด้วยกันในคืนนี้แค่นั้นเอง"
"..."
"ยาออกฤทธิ์เร็วด้วยสิ ผมว่าอีกหน่อยก็ได้ที่แล้วล่ะ"
"อึก..ไม่เห็นต้องใช้"
"เดี๋ยวคุณหมดแรงไปซะก่อนไง"
"..."
"ถ้ายังไม่ลืม คืนนี้...Threesomeนะ"

จินยองถือโอกาสที่จีฮุนเริ่มจัดการุมอารมณ์ตัวเองถอดเสื้อผ้าบนร่างกายตัวเองออกที่ละชิ้นจนเหลือเพียงกางเกงชั้นในที่ปกปิดส่วนแข็งขืนไว้

"อึก...ผม..ไม่ไหวแล้ว"

เสียงสั่นๆของคนที่ยังอยู่ใต้ร่างเขาร้องออกมาจินยองลุกออกไปนั่งบนเตียงเฉยๆแล้วมองอีกคนที่เปลือยท่อนบนอยู่อย่างชอบใจ

"เอ...ผมต้องทำยังไงล่ะครับ"
"ช..ช่วยผมที"
"ผมช่วยคุณแน่แต่คุณต้องช่วยตัวเองก่อนนะครับ"

จีฮุนมองเขาอย่างไม่พอใจ แต่ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้วร่างเล็กลุกแล้วถอดกางเกงของตัวเองให้พ้นทางไม่นานร่างกายก็เปลือยเปล่า เขาปีนขึ้นเตียงเอาตัวพิงหัวเตียงไว้ก่อนอ้าขาออกช้าๆ

มือเล็กกอบกุมส่วนที่เริ่มแข็งขืนของตัวเองแล้วรูดขึ้นลง ช้าๆและเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์

"อ่ะ...อ้า..."

จินยองมองก่อนจะขยับตัวเข้าไปหาคนที่กำลังสุขสมช้าๆเขาจับมือที่กำลังจัดการตัวเองอยู่นั่นไว้ก่อนแยกขาของจีฮุนออกกว้างกว่าเดิมแล้วใช้ปากครอบงำส่วนกลางตัวของจีฮุนจนมิด

"อื้อ!"

การโดนกระทำไม่ตั้งตัวทำให้คนถูกกระทำร้องออกไป มือเล็กขยุ้มกลุ่มผมดำขลับเพื่อระบายอารมณ์ที่พุ่งสูงก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มปากของคนที่บำเรอตนอยู่

จินยองไม่ได้กลืนมันลงไปทั้งหมดเขาลุกมาประกบจูบให้จีฮุนกลืนน้ำอารมรณ์ตัวเองลงไปจนหมดแล้วพรมจูบต่ออย่างดูดดื่ม

เขาไล่จูบคาง คอ ไหปลาร้ามาจนถึงแผงอกขาวเนียนลิ้นร้อนสัมผัสยอดอกสีชมพูนั่นช้าๆไปมา

"อ้า!จ..จินยอง อย่ามัน อื้อ..."

อยากปฎิเสธแทบตายแต่ร่างกายของจีฮุนมันกลับเรียกร้องมากขึ้น

"จินยอง..."
"ครับ?"
"ได้โปรด..."
"..."
"ทำให้ฉันเป็นหนึ่งเดียวกับนายที"

จินยองยกยิ้มกับคำพูดของจีฮุนเขาควานหาเจลหล่อลื่นในลิ้นชักแล้วปาดมันลงช่องทางรักของอีกคน จีฮุนตัวสั่งระริก เขาต้องการมันมากจนห้ามไม่ได้แล้วตอนนี้

จินยองรูดแก่นกายตัวเองสามสี่ครั้งก่อนจ่อมันที่ปากทางและค่ยๆสอดตัวตนเข้าไป
ความรู้สึกร้อนและรัดแน่นที่เกิดขึ้นทำให้เขารู้สึกดีจนแทบบ้า

"อ๊าาา"
"อืม จีฮุนอย่าเกร็ง"
"อึก..ฮือจินยอง"
"นั่นแหละดีมาก"

จินยองก้มจูบกับอีกคนแล้วค่อยๆขยับสะโพกช้าๆก่อนขยับถี่รัวขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

"อ้ะ อ้า...จ..จินยอง อื้อ!"

เสียงเนื้อกระทบกันดังระงมพร้อมๆกับเสียงครางหวานของจีฮุน ผมสีอ่อนจากการย้อมเริ่มกระจายกับหมอนขาว เขาโยกตัวตามแรงกระแทกที่ถูกส่งมาแล้วร้องออกมาอย่างสุขสม

"อ่า..จีฮุนใกล้แล้ว"
"อึก..อ้า ผ..ผมอื้อ!ก็ใกล้แล้..อ๊าา"

จีฮุนร้องเสียงหลงเมื่อคนบนร่างกระแทกแรงและเร็วมากขึ้นกว่าทีแรก ไม่รู้ทำไมเขากลับรู้สึกดีจนบรรยายไม่ถูกไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกับฤทธิ์ยาที่กินไปมั้ยแต่เขาต้องการมากกว่านี้

"เล่นไม่รอกูเลยนะมึง"

เาียงทุ้มต่ำของใครบางคนดังขึ้น จีฮุนเห็นควานลินยืนกอดอกมองพวกเขาทำกิจกรรมรักกันอย่างไม่สะทกสะท้าน จินยองหันไปมองเพื่อนสนิททั้งที่ส่วนล่างยังทำหน้าที่อยู่

"มึงจะแจมยัง อึก ทันนะ"
"ไม่ล่ะรอรอบหน้าแล้วกันเร็วๆหน่อยก็ดี"

จินยองไม่รอช้าเขาหันกลับมาประกบจูบจีฮุนอีกครั้ง แล้วขยับสะโพกรัวขึ้น

"อึกจีฮุน"
"จ..จินยองฉัน...อึก ...อ่ะอ่ะอ้า!"

จีฮุนปลดปล่อยออกมาก่อนจนเปรอะไปทั่วท้องน้อยของตัวเอง

"อ้ะ!จินยองฉันไม่ไหวแล้วนะ!อื้อ อ๊าาา"

จินยองกระแทกตัวอีกสองสามครั้งก่อนปลดปล่อยออกมาจนน้ำขาวขุ่นไหลออกมาตามเรียวขาเนียนสวย
เขาถอดถอนตัวตนออกมาก่อนพลิกตัวไปนอนข้างๆ

ควานลินปล่อยคนบนเตียงหอบได้พักหนึ่งจึงเดินเข้าไป

"ไหวมั้ยครับเนี่ย"

จีฮุนหอบเเหนื่อยแล้วมองหน้าควานลินที่ยิ้มบางๆให้เขาก่อนควานลินจะจับร่างเล็กให้พลิกตัวแล้วดึกยกสะโพหขาวให้ชันขึ้น

จีฮุนทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะร้องเสียงหลงเมื่อควานลินกระแทกตัวตนเข้าไปโดยไม่บอกกล่าว

"อ๊า!"
"โทษทีนะแต่มัน รอ มานานแล้ว"

ควานลินเริ่มขยับสะโพกของตัวเองและจับสะโพกเนียนของจัฮุนไว้ให้สวนทางกับแรงกระแทกของตัวเอง

"อ๊ะ! อือ...มัน..."
"จินยองได้ป้อนยามั้ยครับเนี่ย"
"อื้อ!อืม"
"อะไรนะครับ"
"ป้อน!อ๊า!"
"งั้นก็คงได้อีกนาน"

ควานลินขยับถี่รัวมากขึ้นเพราะอยากแกล้งอีกคน

"อึกควานลิน!เร็วอีก"

อ่า...ขอมาแบบนี้ก็แย่น่ะสิ

ควานลินไม่ปฎิเสธคพขอร้อง เขาขยับเร็วขึ้นและกระแทกเน่นแรงขึ้นไปอีกจนไม่นานจีฮุนก็ปลดปล่อยอีกครั้ง แต่เขายังทำต่อไปเรื่อย

จีฮุนไม่แน่ใจว่าทำไมเขาเสียวซ่านกว่าเดิมหรือเพราะได้ปลดปล่อยเมื่อกี้

"อึก..อ่า"
ไม่นานควานลินก็เสร็จข้างในตัวเขาอีกคน แต่เพราะเขาเสร็จก่อนควานลินตอนนี้เขาถึงยังมีอารมณ์อยู่

จินยองเหมือนจะดูออก

"ควานลินกูว่าได้เวลาแล้วว่ะ"

ควานลินยิ้มแล้วหงายตัวนอนลงบนเตียงอย่างว่าง่าย

"จีฮุน"
"..."
"รุกเลย"

จีฮุนเหมือนสติขาดห้วงเขาคลานไปหาควานลินอย่างว่าง่ายก่อนจะจับขาเรียวยาวแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง

"อย่างนั้นแหละใส่เข้ามาเลย"

พอได้รับอนุญาตจากเจ้าของร่างจีฮุนก็รับเจลหล่อลื่นมาจากจินยองแล้วทามันลงไปก่อนแทรกแก่นกายแข็งขืนของตัวเองเข้าไป

"อึก..อ่าจีฮุน ดีมากมันดีมาก"

จีฮุนโยกตัวและขยับสะโพกเนิบนาบก่อนเริ่มเร็วขึ้นโดยไม่ทันสังเกตด้านหลัง

"เอาล่ะนะ"

"อ๊า!!!"
ไม่ใช่เสียงควานลินหรือจินยองแต่จีฮุนร้องออกมาเมื่อจินยองขึ้นคร่อมตัวเองอีกทีแล้วแทรกกายตัวเองเข้ามาอย่างแรง

"อย่าเกร็งครับคนดี ชู่วว"
"..."
"ทำต่อเลย เราจะทำมันไปพร้อมๆกัน"

จินยองโยกสะโพกตัวเองแรงๆ จีฮุนแทบไม่ได้ขยับเพราะตัวเขาโยกไปตามแรงของจินยองอยู่แล้ว

"อ่ะ จีฮุน...ไอ้เชี่ยจินยองมึงอย่างเร็ว อ๊ะ อ้า!!"
"อืมควานลิน อ๊า ฉันไม่ไหว"

เสียงครางหวานและเนื้อกระทบกันดังถี่รัวในห้องพัก เสียงร้องด้วยความสุขสมเพราะถึงฝั่งฝันดังขึ้นไม่รู้กี่รอบ

"อื้อ!ไม่ไหวแล้วจินยอง"
"อ๊าาาาา"

แต่เสียงครางใหม่ก็ดังขึ้นต่อเนื่องทุกครั้งอย่างไม่ลดละ

"ควานลินอ่า ช่วยฉันด้วย"

มีใครบอกรึเปล่าว่ายาฤทธิ์ไม่ได้ออกเร็วออย่างเดียวแต่มันหมดช้าและยังแรงมากด้วยสิ

"อ่ะ อ้ะ อ๊า"
"อื้อควานลิน"

"อึก.จินยอง เร็วอีก"
"อ้ะ อ้ะ อ๊าาา"

กว่ากิจกรรมทั้งหมดจะจบลงอย่างสมบูรณ์ก็เกือบเช้าได้แล้ว
แสงแดดอ่อนๆส่องผ่านผ่าม่านเข้ามากระทบใบหน้าของชายหนุ่มสามคนที่นอนหลัวเพราะความเหนื่อยอ่อนอยู่บนเตียง สภาพห้องดูก็รู้ว่าผ่านศึกอะไรมาบ้างเมื่อคืน

ควานลินเป็นคนที่ตื่นก่อนใครเพื่อนเขามองใบหน้าหวานอย่างหลงใหล้ก่อนโน้มตัวลงไปกระซิบเบาๆ

"ถ้าตื่นมายังไหวอยู่ ผมจะเพิ่มค่าตอบแทนให้นะครับ"